بررسی معماری آلاچیق ترکمن ها(مصالح، اجزاء،طرز ساخت)

فهرست مطالب

مقدمه

ابنیه ی روستایی سبُک

آلاچیقها

آلاچیقهای ترکمن (اوی)

تارم

اوق

توی نوک

قاپی سویه

پوشش نمدی اوی

سایر اجزای اوی

انتخاب محل استقرار اوی

نحوه ی برپا کردن اوی

منبع

پیوست



ن
گاهی گذرا به نمونه های ساختمان های روستایی در نواحی گوناگون کشور بیانگر بهره برداری هوشمندانه ی اهالی از مواد و مصالح موجود در دسترس و تلاش برای بهره گیری هر چه بیشتر از آنها برای برآورد نیازهای ساختمانی اشان است.اساس اندیشه ی این روستائیان کاهش هزینه های مربوط به ساختمان و پرهیز از حمل و نقل بی جا و استفاده از مصالح غیر بومی و افزایش قابلیتها و دوام مصالح بومی برای ساختمان سازی و ایجاد سرپناه برای خانواده و فضاهای مناسب برای محصولات و عوامل تولیدی است. از نظر یک روستائی خاک و سنگ و چوب و نی و گیاهان بومی و بوته ی خار و ... هرکدام به نوعی مصالح ساختمانی بوده و اگر به صورت صحیحی از آنها بهره برداری شود، نقش واقعی و کارآمد خود را در ایجاد فضاهای مطلوب ایفا خواهند کرد.
نظر به اینکه هر یک از مجموعه های بزرگ (طایفه ها) عشایر ایران و زیر مجموعه های آنها (تیره، تش ها، اولادها و غیره ) در نواحی ییلاقی و قشلاقی خود دارای سکونتگاه ها و باراندازهای مشخص و معینی هستند که مختص خود آنهاست و هر ساله در همان نقاط بار می اندازند و نوعاً نیز در همین نقاط دارای ساختمانهای ثابت و زمینهای زراعی (دیمی و آبی) هستند، لذا در طبقه بندی کوچ نشینان جهان، آنها را در زمره ی نیمه کوچ نشینان طبقه بندی می کنند و روستائیانی محسوب می گردند که به دلیل چیرگی نوع معیشت دامداری بر کشاورزی، مجبور به کوچهای منظم فصلی برای تعلیف دامهای خود هستند. لذا سرپناههای آنها نیز در زمره ی معماری روستائی محسوب می شود و در همین چهارچوب مورد بررسی قرار می گیرد. این روستائیان نیمه کوچ نشین غالباً در محلهای استقرار خود از بناهای ثابت و سنگین و در موقع کوچهای بلند و کوتاهشان از سرپناههای سبک و قابل حمل استفاده می کنند.
و....